POT KIRMAK, KALP KIRMAK

Bugün biraz içimi dökeceğim.

Konumuz: Pot kırmak, kalp  💔kırmak. 

Efendim, bile bile, mahsus kimsenin kalbini kırdığımı hatırlamıyorum ama istemeden, bir kavgada ya da çok öfkelendiğimde illa ki olmuştur. Sevmem kalp kırmayı. Hepimiz dokuz aylığız. Bu dünyada kimse, kimseden üstün değil. Olamaz da. 

Yalnız uzun uzun birebir yaşadığım şeyleri anlatmıştım ki, gerek yok kırptım, kestim. Valla ne zaman biri benim kalbimi kırsa, onun başına bir iş geliyor. 

Temizlik takıntısı yüzünden çok sevdiğim bir cancağızım, kalbimi kırdı,  şu resimde gördüğünüz sürahimden su içmeye tiksinirdi kedi tüyü gelir diye! Şimdi kendi kedisi her yeri kakalıyormuş! Başka bir şey yüzünden kalbimi yine kırdı bu sefer yine başlarına iş geldi hem de nasıl ağlamaklı oldu. Ben üzülüyorum onun başına gelenler yüzünden. O yüzden siz, siz olun kimsenin kalbini kırmayın. Ben çok dikkat ediyorum. 

Gelelim pot kırmaya maalesef ben de istemeden bir pot kırdım ve çok sevdiğim bir hanım arkadaşımın kalbini mi kırdım diye endişeleniyorum.

Şöyle:

Şimdi laf lafı açtı konuşuyoruz. Konu, oturduğumuz apartmanlardaki komşulara geldi. Komşularının böyle mühendis, doktor filan olmasıyla, meslekleriyle övünen bir komşusu varmış. 

"Ya övünmek değil ama ben de böyle seçkin, okumuş, etmiş komşularımın olmasını seviyorum" 

dedim. Seviyorum gerçekten. Yani ilkokul 2 terk komşuyu ne yapayım? Buradaki apartmanda okuması yazması olmayan, çok dengesiz, havyan düşmanı çok kötü komşular var ama çocukken öyle bir komşumuz vardı ki, biz İstanbul'a taşınınca bir yıl kiracımız da olmuştu rahmetli; onu anlattım. Herkese de anlatırım. Çok klas bir kadındı. Sabiha Gökçen'i tanıyordu. Tam bir cumhuriyet kadını. Hep topuz saçlı, hep tayyör giyer, yanına yaklaşmaya çekinirdiniz. Ay, dilim tutulsaydı, kadının başına geleni de anlatmaz mıyım?

Başına gelen bir dizi film hikayesinde rastlanacak bir olaydı. Çok kişiye anlattım.

Tamam herkese anlatıyorum bunu ama ona anlatmamam gerekirdi çünkü bir aldatma hikayesiydi ve onun eşi de aynı meslektendi. Üzerine alınabilirdi. Çenem kopsaydı keşke ! Anlattıktan az sonra jeton düştü bende ama çok geç kalmıştım. Yani büyük bir pot kırdım. Sanki mahsus anlatmışım gibi oldum ki, asla yok öyle bir şey. 

Neymiş? Bir düşün, ona kadar say sonra konuş.

Olan olmuştu. İnşallah özellikle anlattığımı düşünmemiştir. Ben kendimi çok kötü hissettim. Zaten paranoyaklık var biraz bende. Bana birisi böyle bir şey anlatsa kesin mahsus anlattı derim. Ah! Salak ben!

Buraya yazdım da, okursa mahsus anlatmadığımı anlasın. Deistim ama valla, billa  film gibi bir hikaye olduğundan, herkese anlattığımdan ve tamamen boşboğazlığımdan anlattım. Zamanda kırılma olsa, o güne geri dönsek de, ağzımı açmasam hatamı telafi edebilsem keşke. 😢😢😢

Sonuç: Eften püften şeyler yüzünden, temizlik hastalığınız yüzünden kalp kırmayın, bir hikaye, bir anı anlatacaksanız sonu nereye varır düşünün, düşünmeden anlatmayın, pot kırmayın. Laf, ağızdan çıktıktan sonra geri alamıyorsunuz.