Üçbeş parça eşyayı ve dikiş makinasını alıp, ikinci kez taşındılar daha doğrusu kaçtılar. İlkinde sarhoş babalarından kaçmışlardı, ikincide mahalledeki kötü insanlardan kaçıyorlardı. İçlerinden inşallah bu son olur diyorlardı.
Başlarını sokacak bir ev buldular.
Hep kötüler karşılarına çıkacak değil ya, ev sahipleri, aynı zamanda bitişik komşuları Hacer, çok iyi bir kadıncağızdı. Annesi, Banu'nun hamileyken eşi tarafından terkedildiğini söyledi. Yalan söylemek ağrına gitti ama başka çare bulamamıştı.
Hep kötüler karşılarına çıkacak değil ya, ev sahipleri, aynı zamanda bitişik komşuları Hacer, çok iyi bir kadıncağızdı. Annesi, Banu'nun hamileyken eşi tarafından terkedildiğini söyledi. Yalan söylemek ağrına gitti ama başka çare bulamamıştı.
Banu ise bebeğin babasını bir türlü söylemiyordu.
Kızım inat etme, ben gideyim
konuşayım kim yaptıysa bunu sana..belki insafa gelir çocuğum..
"Hayır! Olmaz! Yeter! Sorma bir daha! Sorma anne!
Söylemeyeceğim"
Banu öfkeyle elindeki tabağı yere atıp kırdı.
Annesi de kendini kaybetti,
"Hem suçlusun, hem güçlü! Ben seni telli duvaklı gelin edecekken
başımızı öne eğdirdin! Yeter artık!"
derken, aniden yere yığıldı. Zaten kalp hastasıydı...
Ambulans geldi ama daha hastaneye yetişemeden
Münevver ambulansta can verdi.
Banu sürekli...
"Benim yüzümden oldu!
Annem benim yüzümden öldü!"
diye bağırıyordu.
İki kız kardeş komşularının yardımıyla
annelerini toprağa verdiler.
annelerini toprağa verdiler.
Annelerinin gömüldüğü günün akşamı Ebru'yu uyku tutmadı,
Banu yatağında değildi, evde de yoktu. Bahçeye çıktı ve
gördüğü manzara ile şoke oldu.
Tam zamanında kardeşini kurtardı.
Banu yatağında değildi, evde de yoktu. Bahçeye çıktı ve
gördüğü manzara ile şoke oldu.
Tam zamanında kardeşini kurtardı.
" Kendini suçlamanın faydası yok. Annem gitti ama
sana bir şey olmasına izin vermeyeceğim."
Banu'ya Kuran üzerine el bastırıp
bir daha intihara kalkışmayacağına
yemin ettirdi.
Aradan aylar geçti.
Banu'nun karnı iyice büyümüştü..
doğuma çok az kalmıştı.
Bebeğin babasını ise hala söylemiyordu.
O sırada ...
Fethiye'de meraklılar yamaç paraşütü yapıyordu.
Kerem'in kızkardeşinin eşi, Kaya,
yamaç paraşütü eğitmeni Serkan'ın yanına geldi.
Gözlerden uzak bir yerde buluşmuşlardı.
" Kimse bir şey anlamayacak, kaza sanacaklar
eminsin değil mi?"
"Merak etme. Her şeyi ayarladım.
Herkes ters rüzgardan
ve kendi hatasından sanacak."
"İyi, hesabına parayı yatırdım. Görmüşsündür.
Kalanı iş bittikten sonra"
"Anlaştık."
"Kayınço ya, yaz gelince İsveçli gibi oluyorsun.
Biz acıktık geliyor musun?"
" Ben tekli olarak paraşüte bineceğim birazdan.
Ama isterseniz beni beklemeyin enişte.."
"A! Olur mu hiç? Açlıktan ölmedik ya,
seni seyrederiz güzel güzel....
bu gelen senin hoca değil mi?.."
"Ta kendisi...hazır mıyız hocam?"
"Siz hazırsanız Kerem bey...her şey hazır..."
"Ben de hazırım..hadi o zaman"
Aşağıda onu izleyen kızkardeşi, eniştesi ve biri kız, diğeri erkek iyi yeğeninin korku dolu bakışları arasında yere çakıldı. Kaza yerine önce Serkan ve iki adamı gitti, kimse kaza yerine varmadan, sabote edilmiş paraşütü başkasıyla değiştirdiler.
Akşam Ebru, işten geldi, Banu ile makarna ve çorbadan oluşan yemeklerini yediler.
"Babamız içmeseydi, öyle olmasaydı, başkalarının babası
gibi olsaydı, başımızda olsa böyle olmazdık değil mi abla?"
"Olmazdık herhalde, ikimiz de okurduk, üniversiteye giderdik
sen belki öğretmen olurdun, ben de çok istediğim gibi doktor..."
İki kardeş, kaderlerine yana dursun, babaları sokaklarda
yatıp kalkmaya ve içmeye devam ediyor ve bakanlara
"Ne bakıyon lan beğenemedin mi?"
" diye küfrediyordu..
" Gel televizyonu açayım sana, yeter kendini harap
etme, kaderimiz böyleymiş. Birbirimize destek olacağız,
şükür bitişik komşumuz çok iyi...Allah razı olsun ondan da,
ailesinden de..."
"Babamız içmeseydi, öyle olmasaydı, başkalarının babası
gibi olsaydı, başımızda olsa böyle olmazdık değil mi abla?"
"Olmazdık herhalde, ikimiz de okurduk, üniversiteye giderdik
sen belki öğretmen olurdun, ben de çok istediğim gibi doktor..."
İki kardeş, kaderlerine yana dursun, babaları sokaklarda
yatıp kalkmaya ve içmeye devam ediyor ve bakanlara
"Ne bakıyon lan beğenemedin mi?"
" diye küfrediyordu..
" Gel televizyonu açayım sana, yeter kendini harap
etme, kaderimiz böyleymiş. Birbirimize destek olacağız,
şükür bitişik komşumuz çok iyi...Allah razı olsun ondan da,
ailesinden de..."
"Sayın seyirciler ünlü tekstilci Tarık Solmaz'ın oğlu Kerem Solmaz
Fethiye'de yamaç paraşütü yaparken düştü. Mucize kabilinden
kurtulan geçen adam halen yoğun bakımda."
"Aman Allah'ım bu o. Bulmuş belasını"
"Bebeğin babası mı !!?"
"Evet o. Kerem Solmaz
Geberir inşallah..."
Banu, artık dayanamadı ve her şeyi Ebru'ya anlattı.
"Her şeyi inkar ederim, sana mı inanırlar, bana mı?
Denizde kum bende para kızım, dünya
rüşvet veririm, bir sürü yalancı şahit bulurum dedi."
rüşvet veririm, bir sürü yalancı şahit bulurum dedi."
" Dahası her şeyi gizlice kameraya çekmiş, kendi ayağınla
yatağıma girdiğini herkes görür,
Bir emrimle adam öldürecek tetikçilerim var
istiyorsan uğraş benimle dedi."
"Aman Allah'ım!"
"Onunla hep gizli gizli buluşuyorduk,
gazeteciler için diyordu inandım. Bizi birlikte gören
kimse yok. Hatta mağazada benimle konuştuğunu,
bana hediye verdiğini filan tüm görüntüleri silmiş. Mağazanın
sahibi babası...her istediğini yapıyor..silmediği tek görüntü var
o da yataktaki görüntüler..internete koyarım deyince,
o kadar utandım ki..."
"Onunla hep gizli gizli buluşuyorduk,
gazeteciler için diyordu inandım. Bizi birlikte gören
kimse yok. Hatta mağazada benimle konuştuğunu,
bana hediye verdiğini filan tüm görüntüleri silmiş. Mağazanın
sahibi babası...her istediğini yapıyor..silmediği tek görüntü var
o da yataktaki görüntüler..internete koyarım deyince,
o kadar utandım ki..."
"Çok korktum abla...çok zengin, çok güçlü...
çok korktum..."
"O da beni seviyor sandım, rol yaptığını anlamadım,
begonvilli ev hayalimi anlattığım gün
bizim malikaneye komşular "begonvilli ev" diyorlar
oraya gelin olacaksın demişti. Hepsine inandım."
"Tamam geçti...bulmuş belasını...ben yanındayım
hem annenim, hem baban korkma artık. Bebek doğsun
iki annesi olacak, ona çok güzel bakacağız."
Sabah oldu, Ebru, Banu'ya moral vermek istedi.
" Ben işten çıkınca ışıkların orada buluşalım, bebek
için bir, iki şey alırız. Çok paramız yok ama
bir sosyete pazarı var oraya gideriz." dedi.
"Banu kararlaştırdıkları saatte ışıkların oraya geldi, Ebru caddenin
karşısında kardeşini görüp, el salladı ve kızın karşıya geçmesini bekledi."
Kimse nasıl olduğunu anlamadı, bir anlık dikkatsizlik...
saniyeler içinde oldu her şey.. tek şeyden emindi bu sefer
kazaydı, Banu kendini bilerek atmamıştı..sadece mesafeyi
iyi ayarlayamamıştı geri kaçayım derken başka bir araba çarptı...
saniyeler içinde oldu her şey.. tek şeyden emindi bu sefer
kazaydı, Banu kendini bilerek atmamıştı..sadece mesafeyi
iyi ayarlayamamıştı geri kaçayım derken başka bir araba çarptı...
"Aman Tanrı'm! Hamile bir kadına çarptım!"
Kaçmam lazım hapse giremem...inşallah kameraya
yakalanmam...ne yapacağım?
yakalanmam...ne yapacağım?
HAYIRRRRRRR!!!
BANUUUUU!
"Vay canına bu Solmaz holdingdeki Kaya bey değil mi? Hamile kadına
çarpıp kaçtı namussuz! Şimdi elime düştü.
Hapsi boylamak istemiyorsa dediklerimi yapar hahaha
ortalık mobese kaynıyor...mutlaka kameraya yakalanmıştır."
Hapsi boylamak istemiyorsa dediklerimi yapar hahaha
ortalık mobese kaynıyor...mutlaka kameraya yakalanmıştır."
"Bebeği kurtardık, durumu çok iyi.
Ama maalesef kardeşinizi kurtaramadık.
Başınız sağolsun."
Ebru, doktorun sözünden sonra olduğu yere yığıldı...bayılmıştı, iğneler, serumlarla kendine getirdiler. Bebeği alıp eve gitti. Komşusuna olanları anlattı. Kendi bebeğini emziren kadın, Banu'nun bebeğine seve seve süt annelik edeceğini söyledi. Kadının eşi çok iyi biriydi, belediyede çalışıyordu, annesinin cenazesine yardım ettiği gibi, zavallı Banu'nun cenaze işlerine de o yardım etti. Birlikte Banu'yu da toprağa verdiler.
Aradan bir hafta geçti. Ebru depresyondaydı önce "Baba yok, ana yok, kardeşim vardı o da gitti ben niye yaşıyorum? " diye aklından geçirdi ama ...
Güçlü olacaktı. Mecburen işe gitmeye devam etti, o işteyken komşusu bebeğe hem bakıyor, hem de süt annelik yapıyordu.
Acının şokundan, depresyondan bebeğe isim koymamışlardı. Hacer hatırlattı ve bebeğe mavi gözlerinden ötürü Gökhan ismini verdiler.
bebeğin yüzüne bakınca vazgeçti...
Güçlü olacaktı. Mecburen işe gitmeye devam etti, o işteyken komşusu bebeğe hem bakıyor, hem de süt annelik yapıyordu.
Acının şokundan, depresyondan bebeğe isim koymamışlardı. Hacer hatırlattı ve bebeğe mavi gözlerinden ötürü Gökhan ismini verdiler.
"Sen bana kardeşimin emanetisin. Gözüm gibi bakıp,
büyütüp, koruyacağım. Senin için yaşayacağım.
Güçlü olacağım. Yıkılmayacağım."
"Sayın seyirciler yamaç paraşütü yaparken
düşen, Kerem Solmaz, hayati tehlikeyi atlattı.
Ancak doktorlar bilinci yerinde olan genç adamın
felç olduğunu açıkladılar. Maalesef söylenenleri
anlıyor ancak konuşamıyor. Kendisine acil
şifalar diliyoruz. Sıradaki habere geçiyoruz..."
"Konuşamıyormuş ha? İyi bu işime gelecek...
Annemin de, kardeşimin de ölümüne sebep olan bu
adamdan öcümü almazsam bana da Ebru demesinler."
Annemin de, kardeşimin de ölümüne sebep olan bu
adamdan öcümü almazsam bana da Ebru demesinler."
Bakkaldan bir defter aldı ve her şeyi yazmaya başladı.
bu ona terapi gibi geliyordu. Psikoloğa verecek parası zaten yoktu.
Acılar insanı ya devirir ya daha da güçlendirir.
Ben güçlü olacağım diye yazdı.
Banu'nun yaşgününde aldığı begonvili
götürüp mezarına ekti.
"İntikamını alacağım, bebeğin o begonvilli
malikanede büyüyecek söz veriyorum"
dedi. Annesinin ve onun mezarlarını suladı, dua etti.
"Seni o malikaneye götüreceğim,
ben doğurmuşum gibi yapacağım. Nasılsa annenle
ilgili tüm görüntüleri silmiş. Konuşamıyormuş da.
Benim senin annen olmadığımı söyleyemeyecek. DNA testi
zaten babanın Kerem olduğunu ispatlayacak...."
Hacer çok üzüldü, niye ve nereye gittiğini anlamamıştı.
"Eşyaları ne yaparsan yap,
ama dikiş makinam annemin hatırası
bir gün geri gelip alacağım. O güne kadar sana emanet.
Hakkını helal et.
Bizim ve bebek için yaptıklarını asla unutmayacağım."
"Helal olsun"
"İşte geldik."
" Kucağında bebekli bir genç kadın geldi,
bebeğin babasının Kerem bey olduğunu söylüyor"
(Bak: 1. bölüm)
SEZON FİNALİ
'Eylül ayında yeni bölümlerle
görüşmek üzere....
Sevgili arkadaşlar ve okurlar, çoğunuz tatildesiniz, eylülde gelirsiniz diyerek diziye eylüle kadar ara vermeyi uygun buldum. Aslında Begonvilli Ev, son sahnesine kadar hazır. Hatta yapımcılara göndermiştim ama reddetmişlerdi. Yani ara vermemin sebebi hikayenin tamamlanmamış olması değil, belirtmek istedim. Karpuz Aparmanı ise devam edecek. :))
Ha, 7 bölümde sezon finali olur mu? diyeceksiniz. Ben size 30 bölümlük olayları, kısaltarak, özetleyerek 7 bölümde aktarabildim, tüm sahneleri, tüm diyalogları, çekilmiş haliyle gösterebilmeme imkan yok:))Yoksa, bu 7 bölümde olanlar çekilse, enaz 30 bölüm olur. :)
Ha, 7 bölümde sezon finali olur mu? diyeceksiniz. Ben size 30 bölümlük olayları, kısaltarak, özetleyerek 7 bölümde aktarabildim, tüm sahneleri, tüm diyalogları, çekilmiş haliyle gösterebilmeme imkan yok:))Yoksa, bu 7 bölümde olanlar çekilse, enaz 30 bölüm olur. :)
