"Serap abla! Sen kitap imzalamakla meşgul olduğundan haberin yoktur. Sosyal medyada millet Mehmet Foçalı'yı linç ediyor." dedi. Fadıl da
"Evet ya, parça pinçik ettiler adamı. Acıdım valla. Ben o kadar linç yesem ülkeyi terk ederim."
"Oh! Canıma değsin."
"Gerçi özür de diledi."
"Hmm? Bak sen?"
" Serap abla özür dilemiş ama bu sefer de güzel cadı demiş."
" Kendini beğenmiş şey! Cadıyı göstereceğim ben ona!"
Yine de çok güzel" olduğunu belirtmesi Serap'ın gururunu okşamış ve hoşuna gitmişti. Fadıl da telefonundan mor adam giflerini ve Mehmet Foçalı'ya atfedilen karikatürleri gösterdi. Yemekten sonra Asu ve Fadıl'ın birlikte seçtikleri ve parasını ortaklaşa verdikleri meyveli pastadan yiyip, çay içtiler.
"Serap abla, artık bence bir instagram hesabı da aç."
"Asla! Ben feministim. İnstagram'la işim olmaz. Gazetedeki köşem Acı Biber yetiyor. Twitter sayfam da var. Yeter. "
"Ay Serap abla ben senin kadar güzel olsam her gün İnstagram'a boy boy selfiler koyardım. Foçalı'yı çatlatırdım. Hihihi."
Kızın annesi Nil, araya girdi:
"Ben de diyorum ama feminizme ihanet olarak görüyor küçük hanım."
O akşam Serap, annesi, Asu, Fadıl çok güzel vakit geçirdiler. Sonra Asuman ve Fadıl evlerine gitti.
Ertesi sabah gazeteye geldiğinde, herkes kızı tebrik ediyor. Kimi çalışanlar kitabını imzalatıyordu. Derken patronu gözlüklerinin üstünden baktı:
"Serap! Tebrikler kızım ama sana kötü bir sürprizim var. Daha doğrusu gazetemiz için iyi, senin için kötü bir sürpriz bu. Birazdan toplantıda herkes duyacak. Ama sen önce benden duy istedim. Hani bayılma diye. Asuman, kızım sen de kolonya, soğuk su hazır et. Bu arada kitabını masana bıraktım, imzala ben gelir alırım."
"O kadar kötü bir sürpriz mi?"
"Senin için evet."
"Allah Allah! Gazete için iyi olan her şey benim için de iyidir. Çatlatmayın da söyleyin."
"Tamam o zaman, söylüyorum: İki gazete birleşip, dev bir yayın grubu oluyoruz. Kocaman yeni bir binaya taşınıyoruz."
"E, çok iyi. Hangi gazete?"
"GERÇEKLER!"
"NE! NE! NE? ŞAKA MI BU?"
"Asu! Kolonya!"
Asuman koşarak Serap'ın masasının üstündeki kolonyayı kapıp geldi.
" Maço Köşe'nin olduğu Gerçekler mi?"
"TA KENDİSİ!"
"AAAAAAAAAAAAAAAAHHHHH! KAHRETSİNNNNNNN!"
Böylece, ikisi artık aynı binada çalışacaklardı. Serap hem öfkeleniyor, hem de içinde kelebeklerin uçuşmasını engelleyemiyordu. Mehmet ise Allah'ın şanslı kulu olduğunu düşünüyordu. Çok sevinmişti bu habere. Özgür'e
"Ya, Özgür şu evrene yollanan mesajlar olayına ben de inanmaya başlayacağım galiba."
"Senin için çok sevindim abicim. Bence doğru yoldasın. Evrene mesajlar yollamaya devam et. İşe yarıyor. Ben de edeceğim. Şöyle, zeytinyağlı sarma yapmasını bilen, kedi seven bir kız çıksın karşıma, yuvamı kurayım. Her akşam menemen, lahmacun, pizzadan bıktım. Bekarlık canıma tak etti. "
Bir hafta sonra, iki gazete kocaman bir binaya taşındı. Serap, kapısının üstüne "DİKKAT! MAÇOLAR GİREMEZ!" yazısı ve bir mağara adamı karikatürü yapıştırdı. Üstüne de kırmızı kalemle kocaman bir çarpı attı. Tüm gazete çalışanları kıs kıs gülüyorlar ve Mehmet'in ne tepki vereceğini merak ediyorlardı.
Mehmet ise altta kalmamak için kapısına Tatlı Cadı resmi astı. Ve altına "Tatlı Cadılar da Girebilir" yazdı. Ne kadar huysuz olsa da, artık onsuz yapamayacağı güzel kadının odasına girmemesinden yana değildi.
Bu resimler patronun emriyle Twitter'a düştü. Adam haklıydı. Serap ve Mehmet ne kadar didişirse, gazetenin tirajı o kadar artıyor, internet sitesi o kadar çok tıklanıyordu. Okurlar
"Can düşmanı iki köşe yazarı, Serap ve Mehmet bir arada! Kıyamet alâmeti! Umarım birbirlerini öldürmezler!"
diye tivitler yolluyordu.
Bu esnada, Mehmet'in aşık olduğu kızı bulmak için yanıp tutuşan sosyetik Çiğdem, gazeteye geldi ve doğruca Mehmet'in sekreterinin yanına gitti.
"Merhaba şekerim. Senden yine bir ricam olacak, ancak aramızda kalsın tamam mı? Bu gazetede çalışan ve ismi 'Se' ile başlayan tüm kadın çalışanların listesini istiyorum."
BÖLÜMLER
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder